Al-Habib Usman bin Abdullah Bin Yahya lahir di Pekojan, Jakarta, pada tanggal 17 Rabiul Awal 1238 H (1822 M). Ayah beliau adalah Al-Habib Abdullah bin Agil bin Umar Bin Yahya. Sedangkan ibunya adalah Asy-Syaikhah Aminah binti Abdurrahman Al-Mishri.
Pada saat beliau selesai menunaikan ibadah haji, beliau berkeinginan untuk menetap di Makkah. Disana akhirnya beliau bermukim selama 7 tahun untuk memperdalam ilmu. Di Makkah ini beliau berguru kepada ayah beliau sendiri dan kepada As-Sayyid Ahmad bin Zaini Dahlan, seorang mufti Makkah.
Pada tahun 1848 M beliau kemudian meneruskan perjalanan beliau untuk menuntut ilmu. Berangkatlah beliau ke Hadramaut. Disana beliau menuntut ilmu kepada :
Al-Habib Abdullah bin Husin Bin Thahir
Al-Habib Abdullah bin Umar Bin Yahya
Al-Habib Alwi bin Saggaf Aljufri
Al-Habib Hasan bin Sholeh Al-Bahar
Selepas dari menuntut ilmu di Hadramaut, keinginan beliau untuk selalu menuntut ilmu seakan tak pernah pupus dan luntur. Beliau kemudian meneruskan perjalanannya ke Mesir dan belajar di Kairo selama 8 bulan. Dari Kairo beliau meneruskan perjalanan ke Tunisia (berguru kepada Asy-Syaikh Abdullah Basya), Aljazair (berguru kepada Asy-Syaikh Abdurrahman Al-Maghrabi), Istambul, Persia, dan Syria. Setelah itu kemudian kembali ke Hadramaut. Dalam perjalanannya ke beberapa negara tersebut, beliau banyak mendapatkan berbagai macam ilmu, seperti Figih, Tasawuf, Tarikh, ilmu Falak, dan lain-lain.
Pada tahun 1862 H (1279 M) beliau kembali ke Batavia (Jakarta) dan menetap disana. Disana beliau diangkat menjadi mufti menggantikan Syeikh Abdul Ghani, mufti sebelumnya yang telah lanjut usia. Pada tahun 1899-1914, beliau diangkat sebagai Adviseur Honorer untuk urusan Arab di kantor Voor Inlandsche Zaken.
Sebagai seorang ulama yang mumpuni, beliau sangat produktif mengarang banyak buku. Buku-buku yang beliau karang sebagian besar tidaklah tebal, akan tetapi banyak menjawab pertanyaan-pertanyaan yang timbul dalam masyarakat muslim tentang syariat Islam.
Dalam bukunya Risalah Dua Ilmu, beliau membagi ulama menjadi 2 macam, yaitu ulama dunia dan ulama akhirat. Ulama dunia tidak ikhlas, materialistis, berambisi dengan kedudukan, sombong dan angkuh. Sedangkan ulama akhirat adalah orang ikhlas, tawadhu, berjuang mengamalkan ilmunya tanpa pretensi apa-apa, hanya lillahi ta'ala dan ridha Allah semata-mata.
Beliau telah berhasil mendidik murid-murid beliau. Tak sedikit diantara mereka di kemudian hari menjadi ulama besar, seperti Al-Habib Ali bin Abdurrahman Al-Habsyi, Kwitang, Jakarta. Sampai pada saatnya beliau wafat pada tahun 1331 H (1913 M).
[Disarikan dari Ulama Pembawa Islam di Indonesia dan Sekitarnya, Muhammad Syamsu Assegaf]
Pada saat beliau selesai menunaikan ibadah haji, beliau berkeinginan untuk menetap di Makkah. Disana akhirnya beliau bermukim selama 7 tahun untuk memperdalam ilmu. Di Makkah ini beliau berguru kepada ayah beliau sendiri dan kepada As-Sayyid Ahmad bin Zaini Dahlan, seorang mufti Makkah.
Pada tahun 1848 M beliau kemudian meneruskan perjalanan beliau untuk menuntut ilmu. Berangkatlah beliau ke Hadramaut. Disana beliau menuntut ilmu kepada :
Al-Habib Abdullah bin Husin Bin Thahir
Al-Habib Abdullah bin Umar Bin Yahya
Al-Habib Alwi bin Saggaf Aljufri
Al-Habib Hasan bin Sholeh Al-Bahar
Selepas dari menuntut ilmu di Hadramaut, keinginan beliau untuk selalu menuntut ilmu seakan tak pernah pupus dan luntur. Beliau kemudian meneruskan perjalanannya ke Mesir dan belajar di Kairo selama 8 bulan. Dari Kairo beliau meneruskan perjalanan ke Tunisia (berguru kepada Asy-Syaikh Abdullah Basya), Aljazair (berguru kepada Asy-Syaikh Abdurrahman Al-Maghrabi), Istambul, Persia, dan Syria. Setelah itu kemudian kembali ke Hadramaut. Dalam perjalanannya ke beberapa negara tersebut, beliau banyak mendapatkan berbagai macam ilmu, seperti Figih, Tasawuf, Tarikh, ilmu Falak, dan lain-lain.
Pada tahun 1862 H (1279 M) beliau kembali ke Batavia (Jakarta) dan menetap disana. Disana beliau diangkat menjadi mufti menggantikan Syeikh Abdul Ghani, mufti sebelumnya yang telah lanjut usia. Pada tahun 1899-1914, beliau diangkat sebagai Adviseur Honorer untuk urusan Arab di kantor Voor Inlandsche Zaken.
Sebagai seorang ulama yang mumpuni, beliau sangat produktif mengarang banyak buku. Buku-buku yang beliau karang sebagian besar tidaklah tebal, akan tetapi banyak menjawab pertanyaan-pertanyaan yang timbul dalam masyarakat muslim tentang syariat Islam.
Dalam bukunya Risalah Dua Ilmu, beliau membagi ulama menjadi 2 macam, yaitu ulama dunia dan ulama akhirat. Ulama dunia tidak ikhlas, materialistis, berambisi dengan kedudukan, sombong dan angkuh. Sedangkan ulama akhirat adalah orang ikhlas, tawadhu, berjuang mengamalkan ilmunya tanpa pretensi apa-apa, hanya lillahi ta'ala dan ridha Allah semata-mata.
Beliau telah berhasil mendidik murid-murid beliau. Tak sedikit diantara mereka di kemudian hari menjadi ulama besar, seperti Al-Habib Ali bin Abdurrahman Al-Habsyi, Kwitang, Jakarta. Sampai pada saatnya beliau wafat pada tahun 1331 H (1913 M).
[Disarikan dari Ulama Pembawa Islam di Indonesia dan Sekitarnya, Muhammad Syamsu Assegaf]
Postingan
0 komentar:
Posting Komentar